Yuzlarida nur bor edi... (Shoira Zulfiya hotirasiga)
Men eng chiroyli ko'ylaklarimni kiyib borishni rejalashtirib, kechasi bilan uxlolmay hayajonlanib сhiqdim. "Shunday taniqli shoira bizni qabul qilarmikinlar?" — deb o'ylardim. Ertalab onam, qaynsinglim va men yo'lga chiqdik. Zulfiya opaning oldilariga kirib borishimiz bilan o'zimiz tamoman kutmagan olamga kirib qolgandek bo'ldik. U kishi bizni xuddi azaliy qadrdonlardek iliq kutib oldilar.
    Vodil — anhorlaridan Shohimardon soyning zilol suvlari oqib o'tadigan, tog'lar orasida joylashgan so'lim go'sha — Zulfiyaxonimning yaxshi ko'rgan joylaridan biri edi. Shoiraning bolalarga atalgan "Bir bola bor oti Alisher" ... Davomini o'qish»